Podstawowe wymagania dla instalacji fotowoltaicznych
Instalacje fotowoltaiczne wymagają specjalnych rozwiązań w zakresie prowadzenia kabli. Rury do fotowoltaiki PV muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i wytrzymałości. Ich głównym zadaniem jest ochrona przewodów przed warunkami atmosferycznymi przez co najmniej 25 lat eksploatacji.
Temperatura robocza tych elementów wynosi od -40°C do +90°C. Materiały użyte do ich produkcji charakteryzują się odpornością na promieniowanie UV. Dodatkowo posiadają klasę ognioodporności min. B2 według normy DIN 4102.
Średnica wewnętrzna rur powinna być dopasowana do przekroju prowadzonych kabli. Standardowe rozmiary to 16mm, 20mm, 25mm oraz 32mm. Wybór zależy od ilości i grubości przewodów DC łączących panele z falownikiem.
Producenci oferują także akcesoria montażowe dedykowane tym systemom. Obejmują one łączniki, kolanka oraz przepusty dachowe. Te elementy ułatwiają profesjonalną instalację całego układu ochronnego.
Rodzaje materiałów stosowanych w rurach elektroinstalacyjnych
Rury elektroinstalacyjne produkuje się z różnych tworzyw sztucznych. Najczęściej stosowanym materiałem jest polipropylen (PP) charakteryzujący się wysoką odpornością chemiczną. Jego temperatura topnienia wynosi około 165°C, co zapewnia bezpieczeństwo użytkowania.
Alternatywą jest polietylen (PE) oferujący doskonałą elastyczność. Ten materiał sprawdza się szczególnie w aplikacjach wymagających częstego gięcia. Jego współczynnik rozszerzalności cieplnej wynosi 2,0 × 10⁻⁴ K⁻¹.
Niektórzy producenci wykorzystują mieszanki polimerowe wzmocnione włóknem szklanym. Te kompozyty charakteryzują się zwiększoną wytrzymałością mechaniczną. [Rury do fotowoltaiki PV] (onninen.pl/produkty/Elektrotechnika/Rury-elektroinstalacyjne/Rury-elektroinstalacyjne-tworzywowe/Rury-gietkie-karbowane-typu-Peszel/Rury-do-Fotowoltaiki-PV) z tego typu materiałów wytrzymują obciążenia do 750N/5cm.
Wszystkie te materiały posiadają certyfikaty zgodności z normami europejskimi. Spełniają wymagania dyrektywy RoHS dotyczącej ograniczenia substancji niebezpiecznych. Dodatkowo charakteryzują się niską emisją dymu i gazów toksycznych podczas pożaru.
Metody montażu i prowadzenia przewodów
Montaż rozpoczyna się od wyznaczenia trasy prowadzenia kabli między panelami a falownikiem. Długość pojedynczego odcinka nie powinna przekraczać 100 metrów ze względu na spadki napięcia. Planowanie uwzględnia także punkty mocowania do konstrukcji nośnej.
Rury mocuje się za pomocą specjalnych uchwytów co każde 80 centymetrów w montażu poziomym. W przypadku prowadzenia pionowego odstęp ten zmniejsza się do 60 centymetrów. Uchwyty muszą być odporne na korozję i wykonane ze stali nierdzewnej lub z tworzyw sztucznych.
Podczas przeciągania kabli przez rury stosuje się specjalne smary ułatwiające montaż. Te preparaty zmniejszają tarcie o około 70% i chronią izolację przewodów. Nie wolno używać środków na bazie ropy naftowej, które mogą uszkodzić tworzywa.
Połączenia między odcinkami wykonuje się za pomocą muf lub łączników gwintowanych. [Rury elektroinstalacyjne] (onninen.pl/produkty/Elektrotechnika/Rury-elektroinstalacyjne) łączy się w sposób zapewniający szczelność IP65. Wszystkie złącza należy zabezpieczyć przed penetracją wody i kurzu.
Wymagania dotyczące odporności na warunki zewnętrzne
Instalacje fotowoltaiczne narażone są na ekstremalne warunki pogodowe przez cały okres eksploatacji. Rury muszą wytrzymać obciążenia wiatrem o prędkości do 200 km/h zgodnie z normą EN 61215. Ich konstrukcja karbowana zapewnia większą elastyczność przy zachowaniu wytrzymałości.
Odporność na promieniowanie UV jest kluczowa dla elementów zewnętrznych. Stabilizatory UV dodawane do tworzywa zapobiegają degradacji przez okres min. 20 lat. Testy przeprowadza się w komorach klimatycznych symulujących 2000 godzin nasłonecznienia rocznie.
Zakres temperatur pracy obejmuje ekstremalne warunki klimatyczne różnych stref geograficznych. Rury zachowują elastyczność przy -25°C i nie ulegają odkształceniu w temperaturze +80°C. Te parametry potwierdzają certyfikaty wydane przez niezależne laboratoria badawcze.
Dodatkowo materiały posiadają klasę palności HB lub lepszą według standardu UL 94. Oznacza to, że nie podtrzymują płomienia po usunięciu źródła zapłonu. Ta właściwość jest szczególnie istotna w kontekście bezpieczeństwa pożarowego instalacji na dachach budynków.
Praktyczne wskazówki dla instalatorów
Przed rozpoczęciem montażu należy sprawdzić kompatybilność średnic rur z przekrojami używanych kabli. Współczynnik wypełnienia nie powinien przekraczać 40% powierzchni przekroju wewnętrznego. To zapewnia swobodne przeprowadzenie przewodów i ewentualną wymianę w przyszłości.
Podczas pracy w niskich temperaturach rury należy przechowywać w pomieszczeniu ogrzewanym przed montażem. Tworzywo staje się bardziej elastyczne w temperaturze pokojowej, co ułatwia gięcie i eliminuje pęknięcia. Minimalny promień gięcia wynosi 6-krotność średnicy zewnętrznej.
Narzędzia do cięcia powinny być ostre i czyste, aby uniknąć postrzępienia brzegów. Zaleca się używanie pił tarczowych z drobnymi zębami lub nożyc pneumatycznych. Po cięciu należy usunąć zadziry pilnikiem lub papierem ściernym o gradacji 120.
- Sprawdź szczelność wszystkich połączeń testem ciśnieniowym
- Oznacz trasy kabli zgodnie z dokumentacją techniczną
- Pozostaw zapas długości rur przy połączeniach z urządzeniami
- Zabezpiecz końce rur przed dostępem wilgoci podczas montażu
